دکتر به حرفم گوش کن!

شاید شما هم تجربه‌های این‌چنینی داشته باشید. دکترهایی که چندان به حرف‌تان گوش نمی‌دهند، معاینه لازم را نمی‌کنند یا حتی در جواب سؤال‌هایتان پاسخ شفافی نمی‌دهند؛ یا برعکس شاید سراغ پزشکی می‌روید که اصلاً هیچ یک از این ویژگی‌ها را ندارد و اتفاقاً با صبر و حوصله زیاد پاسخ‌تان را می‌دهد بویژه اگر این پزشک متخصص باشد و شما سؤالات بیشتری داشته باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

راستی انتخاب شما کدام یک است؟

به گزارش ایسنا، ایران نوشت: 

هنوز روی صندلی درست جابه‌جا نشده که پزشک با تب‌سنج دمای بدنش را اندازه می‌گیرد.
راستش آقای دکتر...
هنوز حرف‌هایش شروع نشده که دکتر دست به قلم منتظر است نسخه بنویسد،«از دیروز دل پیچه شدید دارم...»
 «حتماً مسموم شده‌ای.»آقای دکتر به نسخه نوشتن ادامه می‌دهد؛ انگار برای تشخیص و دارو نوشتن همان یک جمله کافی است.
بیمار ادامه می‌دهد: «می دانید شاید هم ویروس است، از این گوارشی‌ها زیاد دور و برم دیده‌ام. خودم توی خونه هم که فشارم را گرفتم، فشارم روی هشت بود، شاید با دستگاه شما دقیق‌تر نشان بدهد. بدن‌درد هم دارم...»
 دکتر بدون اینکه سرش را بلند کند و به چشم‌های بیمار نگاهی بیندازد حرف‌هایش را تأیید می‌کند و فقط یک جمله می‌گوید: «فردا ممکن است تهوع و اسهال هم پیدا کنی دوباره نیا، داروی آنها را هم نوشته‌ام.» بیمار می‌فهمد که از گرفتن فشارخون و معاینه و این حرف‌ها خبری نیست.

اینها اظهارات بیماری است که همین هفته قبل با علائم ویروس گوارشی یا مسمومیت عازم درمانگاه شد. اما واقعاً ویزیتش توسط دکتر ۴ دقیقه هم طول نکشید. شاید شما هم تجربه‌های این‌چنینی داشته باشید. دکترهایی که چندان به حرف‌تان گوش نمی‌دهند، معاینه لازم را نمی‌کنند یا حتی در جواب سؤال‌هایتان پاسخ شفافی نمی‌دهند؛ یا برعکس شاید سراغ پزشکی می‌روید که اصلاً هیچ یک از این ویژگی‌ها را ندارد و اتفاقاً با صبر و حوصله زیاد پاسخ‌تان را می‌دهد بویژه اگر این پزشک متخصص باشد و شما سؤالات بیشتری داشته باشید. راستی انتخاب شما کدام یک است؟

زنی که با مشکل گوارشی به پزشک مراجعه کرده، گلایه کنان می‌گوید: «من فشارم توی خانه روی هفت بود، دست‌کم انتظار داشتم فشارم را بگیرد یا دقیق بپرسد که کجای شکمم درد می‌کند یا چه می‌دانم توی گلویم را نگاه کند. هیچ‌کدام از این کارها را نکرد، در عوض برایم دارو نوشت؛ داروهایی که اغلبش را در خانه داشتم مثل قرص سرماخوردگی و معده. البته سرم هم بود که آن هم لابد چون گفتم فشارم پایین است نوشت. البته به برخی پزشکان هم حق می‌دهم، چون فکر می‌کنند اگر دارو ننویسند بیمار می‌گوید چیزی بلد نیست! این هم فرهنگ خیلی بدی است که بین بیماران جا افتاده، پزشک حتماً باید یک عالم دارو بنویسد؟ آخر چرا وقتی احتیاجی نیست؟ برای همین هم آنها به جای گوش دادن به بیمار فقط نسخه می‌نویسند. اما پزشک نمی‌داند چقدر گوش دادن به بیمار و جواب دادن به سؤال‌هایش مهم است.
مرد مشکل معده شدید دارد آن‌قدر که یک مدت نمی‌توانست حتی یک قلپ آب را راحت بنوشد: «خلاصه اینکه به بهترین کلینیک گوارش تهران رفتم و دکتر هم برایم آندوسکوپی و کلونوسکوپی نوشت و گفت هم باید معده و هم روده‌هایت بررسی شوند، اینها چکاپ‌های پردردسر و پرهزینه‌ای هم هستند اما من همه را انجام دادم. زمان دیدن آزمایش‌ها رسید و دکتر با اکراه به چند سؤال من پاسخ داد. مشکلاتم جدی بود و انتظار داشتم پاسخ کاملی درباره‌شان بشنوم، اما دکتر حتی سرش را بلند نمی‌کرد تا به من نگاه کند. چند دارو نوشت و گفت دوباره سال بعد برای تکرار آزمایش‌ها مراجعه کن. نتیجه چه شد؟ همه پرونده پزشکی‌ام را گرفتم و پیش دکتر دیگری رفتم، دکتری که با حوصله بود و برایم دقیقاً توضیح داد که چه مشکلی دارم و باید چه کارهایی انجام بدهم.آدم انتظار دارد دکترش کمی به او توجه کند؛ بویژه وقتی آن دکتر فوق‌تخصص است.»
 البته خیلی از پزشک‌ها هم با دقت و وسواس زیاد به همه سؤالات بیمارشان پاسخ می‌دهند و این پزشکان اغلب محبوب بیماران‌شان هم هستند. مثل زنی که پیش متخصص زنان و زایمان می‌رود و از او بسیار راضی است: «خانم دکتر هر ویزیتش بیست دقیقه یا شاید بیشتر طول می‌کشد، شاید آدم توی مطبش کلافه شود اما دست خالی از مطب بیرون نمی‌روی. چون جواب همه سؤالاتت را گرفته‌ای. گاهی آن‌قدر برای من موضوعات را خوب توضیح می‌دهد که می‌مانم او این همه حوصله و صبر را از کجا می‌آورد. معمولاً پزشکان این طوری، پزشکان امن و خوبی هستند و بدون قضاوت با بیمارشان حرف می‌زنند.»
چندی پیش در شبکه‌های اجتماعی هم کمپینی با عنوان #پزشک _امن درست شد و هرکس خاطرات شخصی‌اش را از پزشکش تعریف کرد؛ از پزشکانی که بیمار را قضاوت کرده‌اند تا پزشکانی که به حرف بیمار گوش نداده‌اند و حتی پزشکان ناامنی که حرف‌های بیمار را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند. بله پزشکانی که با دست انداختن بیمار و شرح حالش به نوعی حریم شخصی او را هم نقض کرده‌اند. بیمارانی که نزد پزشک، روانپزشک یا هر طبیب دیگری رفته‌اند و بعد شرح ویزیت و ماجرای زندگی‌شان را در شبکه‌های اجتماعی خوانده‌اند. در دوره کرونا این موضوع خیلی رواج پیدا کرد. پزشکانی که درباره بیماران‌شان می‌نوشتند. حالا آیا این رفتارها با اخلاق پزشکی همخوانی دارد؟
یاسر مدت طولانی است که با بیماری سرطان مادرش درگیر است و به قول خودش یک پایش خانه است و یک پای دیگرش دکتر و بیمارستان: «مادرم یک سال و نیم درگیر سرطان سینه است و ما هربار به پزشک متخصص او که اتفاقاً خیلی هم مجرب است مراجعه می‌کنیم، متأسفانه هیچ پاسخ درستی به سؤالات ما نمی‌دهد.  خیلی اوقات حتی بیمار را معاینه هم نمی‌کند و براساس شرح‌حالی که خود بیمار می‌دهد، دارو تجویز می‌کند. درحالی که در سرطان که بیمار درگیر شیمی‌درمانی است، خیلی مهم است که سونوگرافی و آزمایش‌ها دقیق بررسی شود و براساس آنها به سؤالات بیمار پاسخ داده شود. اما چون پزشک‌های متخصص و مجرب این روزها سرشان خیلی شلوغ است، اغلب حوصله جواب دادن به بیمار را ندارند.گاهی اوقات پزشک سرش را بلند نمی‌کند تا نگاهی به بیمار بیندازد. ما هربار به دکتر مراجعه می‌کنیم بعدش با کلی سؤال و ابهام به خانه برمی‌گردیم. برای همین خیلی اوقات بیماران توی اتاق انتظار درباره شرایط یکدیگر بحث می‌کنند چون می‌دانند اطلاعات مناسب را از پزشک کسب نمی‌کنند و سعی می‌کنند از تجربه‌های یکدیگر استفاده کنند، یا سراغ اینترنت و گوگل می‌روند؛ کاری که دائم مادرم انجام می‌دهد و این کار ابهاماتش را بیشتر می‌کند. مثلاً می‌خواهد بداند بعد از پرتودرمانی باید جراحی بکند یا نه؟ سؤالی که پزشک به آنها جواب واضح نمی‌دهد و توی اینترنت که جست‌وجو می‌کند نوشته‌اند، عمل لازم است. یعنی بیمار این‌طوری دنبال اطلاعات غلط و غیرعلمی می‌رود. از طرفی تو به پزشک حق می‌دهی که نتواند جواب همه بیمارانش را بدهد، چون سرش خیلی شلوغ است از آن طرف هم وقتی می‌بینی آن پزشک آن‌قدر وقت دارد که در فضای مجازی فعال باشد و درباره بیمارانش بنویسد، متعجب می‌شوی. بیماران مبتلا به سرطان واقعاً نیاز دارند با پزشک‌شان صحبت کنند؛ بیمارانی که با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند و حتی یک جمله پزشک هم می‌تواند برای‌شان امیدوارکننده یا ناامیدکننده باشد.»
قاعدتاً خیلی از پزشکان هم به حرف‌های بیمارشان خیلی خوب گوش می‌دهند و رازدارش هستند، اما به هرحال برای خیلی‌هایمان هم پیش آمده که پیش پزشکی رفته‌ایم که اصلاً حال و حوصله حرف شنیدن ندارد، از قدیم ندیم گفته‌اند طبیب محرم و رازدار ماست. پس حتماً وقتی طبیب رازدار ماست باید اول از همه حرف‌های بیمارش را گوش بدهد. شاید بگویید، پزشکان هم حق دارند و کارشان سخت است و روزانه با کلی بیمار سروکار دارند، اما اینجا حق و حقوق بیمار چه می‌شود؟ به قول یک پزشک شاید اگر این مسائل در دانشکده‌های پزشکی و پیراپزشکی آموزش داده شود خیلی از پزشکان اهمیت آن را بهتر متوجه بشوند. هرچند متأسفانه آموزش و بحث در این‌باره معمولاً بسیار اندک است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: پزشکان بیماران اینترنت آندوسكوپي انفجار تروریستی در کرمان آمريكا داعش رژیم صهیونیستی داشته باشید حرف ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۷۸۳۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پول نقد بیاورید تا پزشک محترم مالیات ندهد!

به گزارش قدس آنلاین، اما در این بین رئیس سازمان امور مالیاتی رقم فرار مالیاتی اقتصاد کشور را بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار میلیارد تومان برآورد می‌کند.

بنا بر اعلام مدیران اقتصادی و مالیاتی کشور ۷۵درصد از گزارش‌های فرار مالیاتی مربوط به پزشکان است، اما رقم دقیقی از حجم فرار مالیاتی این صنف در دسترس نیست و در مواردی حتی میزان فرار مالیاتی این صنف کمتر از ۵درصد اعلام شده است.
 بر اساس گزارش‌های متعدد مردمی و شنیده‌های مستقیم خبرنگار ما از بیماران و همراهان آنان، روند فرساینده مطالبه پول نقد به بهانه نداشتن یا خرابی کارتخوان، کارت به کارت کردن مبلغ ویزیت آن هم به نام افرادی همچون منشی مطب، استفاده از کارتخوان‌های چندگانه و... در سال جاری و باوجود تمرکز بالای سازمان امور مالیاتی بر جلوگیری از فرار مالیاتی و برقراری عدالت، در این حوزه تشدید شده است و علاوه بر این بسیاری از مراکز ارائه خدمات پزشکی ازجمله تصویربرداری‌ها هم چنین رویه نامطلوبی را در پیش گرفته‌اند و بر این اساس مردم از یک سو برای انجام امور مربوط به حوزه سلامت خود و اعضای خانواده گزینه‌ای جز همراهی با فراریان مالیاتی ندارند و از دیگر سو به گفته سخنگوی سازمان امور مالیاتی فعلاً موثق‌ترین شیوه برای گزارش تخلفات اینچنینی، سامانه سوت‌زنی مالیاتی است.

 بیماران و دردسری به نام پرداخت نقدی ویزیت
پزشکان از سال ۸۹ با هدف شفاف‌سازی گردش‌های مالی و برقراری عدالت مالیاتی، ملزم به نصب کارتخوان شده‌اند، اما بسیاری از آنان همچنان یا از نصب سر باز می‌زنند و یا مردم را به بهانه‌های مختلف برای استفاده از شیوه‌هایی جز کارتخوان به دردسر می‌اندازند.

ماریا زاهدی که برای انجام پت اسکن به یکی از مراکز پزشکی محدوده بولوار کشاورز مراجعه کرده است، به خبرنگار ما می‌گوید: زمان مراجعه به مرکز تصویربرداری از من پول نقد می‌خواهند. در این شرایط که سقف برداشت پول نقد محدود است باید هزینه درخواستی را به چند کارت منتقل کنم که بتوانم از هر کدام مبلغی بردارم تا رقم مورد نظر برای مرکز پزشکی را به طور نقدی تهیه کنم. این شیوه تعامل پزشکان با مردم به خصوص با بیماران سرطانی که هزاران هزینه و درد دارند به هیچ وجه انسانی و عادلانه نیست.

عارفی هم که خود را بیمار یکی از پزشکان فوق‌تخصص غدد در حوالی شیخ بهایی شمالی معرفی می‌کند به خبرنگار ما می‌گوید: بیش از ۱۰ سال است بیمار خانم دکتر هستم. در گذشته گاهی منشی زمانی که می‌خواستم کارت بکشم می‌گفت ترجیحاً پول نقد بدهید، اما اواخر فروردین امسال چند روز مانده به تاریخ ویزیتم با من تماس گرفتند و گفتند حتماً مبلغ ۳۰۰ هزار تومان ویزیت را نقدی بیاورید! زمانی هم که وارد مطب شدم دیدم کارتخوان سالم است و یکی از بیماران با چانه‌زنی زیاد موفق شد به جای پول نقد کارت بکشد!

کریم‌زاده هم تجربه خود از مراجعه به مطب یک فوق‌تخصص قرنیه را این طور بازگو می‌کند: اصلاً کارتخوانی در مطب وجود نداشت. چند شماره کارت جلو میز چسبانده بودند که فقط یکی از آن‌ها به نام پزشک بود و بقیه به نام منشی و یا افراد دیگر بود. چاره‌ای نداشتم جز انتقال پول و تحمیل هزینه کارت به کارت کردن مبلغ ویزیت به جیب خودم. اینکه بیماران جز هزینه‌های درمان و هزاران تنش فکری، به دنبال تأمین پول نقد باشند و هزینه کارت به کارت را هم خودشان بدهند، به دور از اخلاق پزشکی است. بنده خودم کارمند دولت هستم و پیش از حقوق گرفتن، مالیات می‌دهم، چرا باید پزشکان با درآمدهای هنگفت تا این حد آزاد باشند و مردم را آزار دهند و ترسی از نظام مالیاتی نداشته باشند؟ 

سهم بالای پزشکان در گزارش‌های فرار مالیاتی 
برای در میان گذاشتن روایت مردم، بیماران و همراهان آنان از تخلف‌ها و فرارهای مالیاتی پزشکان و مراکز پزشکی چندین بار با سخنگوی سازمان امور مالیاتی تماس گرفتیم و درنهایت مهدی موحدی بک‌نظر ما را به مصاحبه‌ها و اقدام‌های فعلی سازمان ازجمله سامانه سوت زنی (شماره ۱۵۲۶ داخلی شماره ۱) برای برخورد با فراریان مالیاتی از جمله پزشکان ارجاع داد.

بر اساس تازه‌ترین اظهارات سخنگوی سازمان امور مالیاتی در واکنش به تخلفات مالیاتی پزشکان و فرار مالیاتی قابل توجه این صنف، متأسفانه با وجود هشدارهای بسیار، فرار مالیاتی پزشکان ادامه دارد و گزارش‌های آن توسط سامانه گزارشگری تخلفات یا سامانه سوت‌زنی به اطلاع سازمان امور مالیاتی می‌رسد که ۷۵درصد کل گزارش‌ها از تخلفات مربوط به پزشکان بوده است.

موحدی بک‌نظر ادامه می‌دهد: سامانه سوت‌زنی در درگاه سازمان امور مالیاتی قرار گرفته و افراد می‌توانند پزشکان یا مشاغلی که از دستگاه کارتخوان استفاده نمی‌کنند را به صورت ناشناس گزارش دهند.

به گفته وی، از آنجایی که برخی پزشکان با حساب‌های شخصی کار نمی‌کنند بسیاری از حساب‌های مشکوک به تجاری شناسایی شده است. همچنین بازرسی‌های میدانی نیز در این موارد انجام می‌شود و تاکنون از طریق سامانه سوت‌زنی و روش‌های مختلف ازجمله رصد حساب‌های بانکی مشکوک به تجاری، برخی از پزشکانی که فرار مالیاتی دارند شناسایی و اسامی آن‌ها به اداره‌های مربوط ارسال شده است با این حال به دنبال راه‌هایی برای شناسایی دقیق‌تر و مقابله با فرار مالیاتی همه اصناف ازجمله صنف پزشکان هستیم.

به گفته وی، پس از تصویب دستورالعمل تشویق گزارش‌دهندگان فرار مالیاتی در اسفند ۱۴۰۰ تا کنون، بیش از ۳۰ هزار گزارش در سامانه سوت‌زنی سازمان امور مالیاتی ثبت شده و تقریباً حدود ۷۵درصد از این گزارش‌ها در خصوص استفاده نکردن از دستگاه کارتخوان است. 

 قانون مالیات بر عایدی، پزشکان را مهار می‌کند؟ 
یک پژوهشگر حوزه مالیاتی مرکز پژوهش‌های مجلس هم در گفت‌وگو با قدس فرار گسترده مالیاتی پزشکان و درخواست پول نقد از سوی این صنف و برخی مراکز پزشکی را ناشی از سخت‌گیری‌های مالیاتی و وضع قوانین جدید برای جلوگیری از فرار مالیاتی می‌داند.

محمدسعید تجریشی می‌گوید: از آنجایی که دستگاه کارتخوان پزشکان، مشمول مالیات شده بود به لطایف‌الحیل تلاش کردند از زیر بار استفاده از کارتخوان شانه خالی کنند و به کارت به کارت روی آورند، اما با تصویب قانون سامانه مؤدیان فرقی میان استفاده از کارتخوان و انتقال کارت به کارتی وجود ندارد. در گام بعدی قاعده بیش از ۱۰۰ تراکنش در ماه با سقف ۳۵ میلیون تومان و شناسایی این حساب‌ها به نام حساب تجاری از سوی شورای پول و اعتبار بانک مرکزی وضع شد، اما امسال این آیین‌نامه در بودجه نیامد. 

به گفته این پژوهشگر، سازمان امور مالیاتی سخت‌گیری‌های جدی برای جلوگیری از فرار مالیاتی مؤدیان ازجمله پزشکان در پیش گرفته و اگر این سخت‌گیری‌ها از حدی فراتر رود، مردم هزینه آن را می‌پردازند، چراکه پزشکان بار خودشان را روی دوش مردم می‌اندازند همان‌طور که امروز چنین شده است، اما اگر باز هم سخت‌گیری‌ها ادامه یابد، پزشکان دیگر قادر به مقابله نیستند و چاره‌ای جز تن دادن به پرداخت مالیات حقه نخواهند داشت.

تجریشی درخصوص وضع شیوه‌های بازدارنده‌تر برای جلوگیری از فرار مالیاتی پزشکان می‌گوید: پزشکان هر پول نقدی که از مردم می‌گیرند اگر به حساب‌های خود می‌ریزند که با تصویب نهایی قانون مالیات بر عایدی سرمایه، درآمد اتفاقی محسوب می‌شود که اگر این مبلغ فراتر از پنج برابر معافیت سالانه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون ریال ماده ۸۴ قانون مالیات‌های مستقیم باشد، مشمول مالیات خواهد شد. البته ممکن است پزشکان، پول نقد را به طلا و ارز تبدیل کنند که در زمان فروش این دارایی‌ها باز هم به دلیل اتفاقی بودن درآمد، در تور مالیات بر عایدی سرمایه گیر می‌افتند. بر این اساس به نظر می‌رسد قانون مالیات بر عایدی سرمایه در صورت تصویب، مکمل قواعد و قوانین وضع‌شده موجود خواهد بود که با افزایش سخت‌گیری بر پزشکان، نوعی تعادل در مالیات‌ستانی از پزشکان ایجاد می‌کند به ویژه آنکه مالیات پرداختی پزشکان حتی از حقوق‌بگیران هم کمتر بود!

وی معتقد است تحقق چنین تعادلی، ناگهانی و به سرعت ایجاد نمی‌شود، اما در کنار آن و در کوتاه‌مدت، گزارش‌های مردمی هم اثربخش خواهد بود تا بدین‌وسیله با افزایش بازرسی‌های جدی سازمان مالیاتی، هزینه فرار مالیاتی برای پزشکان بیشتر شود. 

تجریشی ادامه می‌دهد: فرار مالیاتی و مطالبه پول نقد مراکز پزشکی هم بیشتر از این ناشی می‌شود که مطابق قانون بودجه سنواتی در زمان ویزیت، ۱۰درصد مالیات علی‌الحساب به سازمان مالیاتی می‌دهند تا بعد درآمدشان به دقت محاسبه شود، اما با دریافت وجه نقد از این مالیات فرار می‌کنند و مردم را به سختی می‌اندازند.

وی می‌گوید: اگر مطالبه پول نقد یا بهره‌گیری از هر شیوه ای جز کارتخوان از سوی پزشک یا مرکز پزشکی برای سازمان مالیاتی اثبات شود و به تعبیری پزشک یا مرکز پزشکی درآمدی داشته، اما برای آن صورتحساب صادر نکرده، مؤدی متخلف علاوه بر مالیات وضع شده، به میزان ۱۰درصد هم مشمول جریمه خواهد شد. 

فرزانه غلامی